Życie jest kruche jak porcelana
i delikatne tak,
jak pajęczyna misternie utkana,
jak płomień świecy,gdy wiatr...
Śmierć-siostra życia nagle się zjawia,
a czasem skrada powoli,
łzy,ból,cierpienie po sobie zostawia
-wyrwanych z życia nie boli...
Jest bezpartyjna i niewybredna
-jej nie da się uprosić !
Choć ICH wyrwała -żyć będą długo,
w sercach będziemy ICH nosić !
poniedziałek, 12 kwietnia 2010
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
I czytam, i czytam ...
OdpowiedzUsuń