sobota, 13 lutego 2010

Kraj lat dziecinnych



A klucz do łyżew wisiał na szyi na sznurowadle:)
Autor: o

9 komentarzy:

  1. nieromantyczna13 lutego 2010 08:26

    Też takie miałam z kluczem !!!

    OdpowiedzUsuń
  2. Jasiek juhas13 lutego 2010 08:50

    Trzewiki miały podeszwy z twardej skóry
    A lodowisko - to zamarznięty staw. Lód
    był tak sakramencko śliski, że cztery
    literki były często poobijane:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Stanisław Rycerski13 lutego 2010 08:57

    U mnie tak nie było.
    Dozorca z zakładu obok polewał żwir wodą. To był taki placyk.
    Czasem to robił ktoś z nas.
    Robił się lód.
    Ale reszta należała do nas - codzienne zgarnianie śniegu, żeby był tylko lód.
    Dziś na tym miejscu stoi Dom Kultury.

    OdpowiedzUsuń
  4. Stanisław Rycerski13 lutego 2010 08:59

    Były 4 takie społeczne lodowiska.
    Wszystkie zamknięto, kiedy wybudowano kryte lodowisko obok Spodka w Katowicach.
    Płatne:)

    OdpowiedzUsuń
  5. ewa*13 lutego 2010 09:00

    Takie, to miał mój brat, ja - takie, jak ta dziewczynka z tyłu...:)

    OdpowiedzUsuń
  6. Stanisław Rycerski13 lutego 2010 09:11

    Nie mam tu oryginału.
    Dlatego jest niezbyt wyraźne.

    OdpowiedzUsuń
  7. ewa*13 lutego 2010 09:11

    Jeździło się pod szkołą, tam było zimą wylane lodowisko na boisku, a ja mieszkałam tuż, tuż.
    Ale na kałużach zamarzniętych też się jeździło :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Stanisław Rycerski13 lutego 2010 09:30

    A potem kupiłem sobie "hokejówy".
    I za jeżdżenie już trzeba było płacić.

    OdpowiedzUsuń
  9. Anonimowy13 lutego 2010 15:09

    "Dla mnie teatr jest jak igrzyska - ma się polać krew" - mówi laureatka Paszportu "Polityki" 2009 w kategorii teatr Sandra Korzeniak - a propos sportów zimowych

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)