Właśnie przeczytałem, że "językiem moich rymowanek można ostrzyć noże. Stachu - to moje najwyższe uznanie".
Ładne. Dlatego zamieszczam.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Wiersze, rymy, rymowanki. Dla kolegi, koleżanki. I notatki też codzienne. Co ulotne. Co niezmienne.
Strony
Obserwatorzy
Archiwum bloga
-
►
2014
(10)
- ► października (1)
-
►
2012
(106)
- ► października (1)
-
►
2011
(352)
- ► października (37)
-
►
2010
(897)
- ► października (41)
-
▼
2009
(223)
-
▼
października
(74)
- Mikrofon
- Nasza klasa
- Hazard
- Wyjazd
- Komisja
- Liście
- Muzeum
- W sieci
- Stolarstwo
- Podziękowania
- Moim uczennicom
- Pochwała
- Drużyna
- Było wielu
- Z okazji urodzin
- E-biznes
- Paweł i Gaweł
- Tytuły
- Poranek
- Przyczyna
- Taki cykl kiedyś pisałem
- Poranne smutki
- Wywiad
- Poranek
- Żona
- Do roboty!
- Taka gmina
- Spacer
- Kuj żelazo
- Kraj lat dziecinnych
- Zmiany
- Matura z polskiego
- Dzień
- Jesień
- Poranek
- Polowanie
- Poranne recytacje
- Norma
- Podsłuchy
- Dawniej
- Tego jeszcze nie było!
- Nie pomoże już nic
- Takie dzieje
- Już taki jestem
- Zmartwienie
- Bardziej szybciej
- Troska
- Zenek
- Język
- Razem
- Puszcze
- Przecieki
- Śmiech
- Pada
- Współczesne wyliczanki
- Smród
- Przemijanie
- Ściśle jawne
- Czas leci
- To już jesień
- Traktat
- Refleksja
- Afery
- Stare śmieci
- Szoł
- Nobel
- Debata
- Europa
- Magazyn
- Jak to sie wszystko zaczęło?
- Na stojaka
- Oni
- Tak mi się ułożyło:)
- Będzie podpis?
-
▼
października
(74)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz