sobota, 20 listopada 2010

Skarby



Taka kasiora, X wiek,
A tu się z bidą użera człek!
Zacznij więc sadzić drzewa i kwiaty,
Zostaw komputer i zostaw czaty.

Chwytaj łopatę i kop dokoła,
Przekop miasteczka i przekop sioła.
Pod ziemią leży sporo kasiory:
Skrzynie i skrzynki, kufry i wory!

Złoto i srebro, kamienie drogie,
Wszędzie pod ziemią bogactwo srogie
Czeka na ciebie. Więc wstawaj, chłopie,
Bo ktoś przed tobą wszystko wykopie!

5 komentarzy:

  1. Miłe panie,
    skarb oddały.
    Komu trzeba
    przekazały.
    Wstyd powiedzieć
    co dostały.
    Gdyby jednak
    go sprzedały,
    to kasę by miały.
    Uczciwość nie popłaca.

    OdpowiedzUsuń
  2. Takie szczęście,
    mnie nie spotka.
    Jak nie zagram,
    w Toto - Lotka.

    Póki, co mam,
    w kabzie pustkę.
    Muszę trafić,
    w Totka - szóstkę,

    Wtedy szczęście,
    bym docenił.
    I coś w swoim,
    życiu zmienił.

    Bo się noszę,
    z tym zamiarem.
    By odwiedzić,
    osób parę.

    W międzyczasie,
    też i Staszka.
    Co to został,
    mistrzem w fraszkach.

    Ale na to,
    trzeba kasy.
    A tu pustką,
    kieszeń straszy.

    /-/ Andrzej

    OdpowiedzUsuń
  3. Chyba Cię rozumiem, Stanisławie!:)))

    OdpowiedzUsuń
  4. Być może.
    Chociaż mnie trudno zrozumieć.
    Miłego dnia:)

    OdpowiedzUsuń
  5. Ze zmartwieniem,
    też z ostrożna.
    Bo się rozchorować
    można...

    Pozdrawiam Staszku...miłego dnia

    /-/ Andrzej

    OdpowiedzUsuń