Bo tak naprawdę się nie zmieniło.
I tak jest teraz, jak kiedyś było.
I kwiat paproci pachnie tak samo,
Jak kiedyś w lesie, gdy spacer z mamą.
I deszcz tak pada jak dawno temu,
I widok z kuchni. Tak bliski memu
Sercu i myślom. I stary zamek.
I taki miły chłodny poranek.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
I takie same ptaków świergoty,
OdpowiedzUsuńTen dom i ogród, jaśminy, płoty...
I nawet drzewa, choć wyższe, trwają,
choć czas je dotknął. Przypominają.
:)
Każdego wieczora nad domem mym
OdpowiedzUsuńdwie czaple siwe - ona i on
płyną spokojnym i wolnym lotem
by zasiąść nad rzeką, tam gdzie ich dom.
Ciche,dostojne,łagodne ptaki,
nie można wprost oderwać ócz,
spokój i ciszę zapowiadają
jakby do szczęścia miały klucz...