Wybrańcy

Weszli dostojnie, złożyli śluby,
Pozakładali różniste kluby,
Trochę wypili, trochę podjedli,
Dumnie i godnie w ławach zasiedli.

Trzęsą się brzuchy, śmieją się gęby,
Aż chęć się rodzi, by dać im w zęby,
Durne czerepy, paskudne dusze,
O nich, choć nie chcę, to pisać muszę.

Żarty, żarciki, mandat i dieta,
I do każdego kotleta seta,
Modne ubrania, a z butów słoma,
Jezus nad drzwiami z rozpaczy kona.

Komuś dowalić, chapać kasiorę,
O tolerancji wyrazić zdanie
I nos swój wyżej głowy zadzierać -
To standardowe tam zachowanie.

"A moja córka gdzieś w kąciku
Nad ważnym się zadaniem poci
I nagle pyta mnie po cichu :
Tatusiu, co to za idioci?
Więc, myślę sobie, głupia sprawa,
Zaczynam bredzić coś o pracy,
Wreszcie uczciwie odpowiadam:
To nasi, córciu, są rodacy!"